منتظران منجی

​آقا جان. ببخش مرا

گاهی که شما را صدا می زنم. 

گاهی که یا جواد الائمه می گویم.

امیدم به باب الجواد است.

گاهی دلم می خواهد شفیع ام شوید پیش حضرت رضا بابای عزیزتان  شاید باب الجواد نصیبم شود

خب چه می شود کرد

ما ایرانی ها هستیم و یک امام رضا 

ایام حج هم که می رسد بیشتر امام رضایی می شویم. محرم وصفر هم. اربعین و فاطمیه هم.

آخر ما از باب الجواد که وارد می شویم اذن دخول قبه سبز نبوی را هم می خوانیم، اذن دخول ایوان نجف را، بین الحرمین کربلا را، پنجره های بقیع را، کاظمین و سامرا را.

همه را در حرم امن امام رضا از دور زیارت می کنیم وقتی که ختم جامعه را در کنج ایوان طلا بر می داریم.

آری دلم هوای باب الجواد کرده یا امام جواد.

دستی به موهای دخترش کشید، شانه ای خواست و آرام آرام بر موهای او کشید، دندانه های شانه به نرمی در بین موهای دختر جای خودشان را باز می کردند.

بیا دخترم این هم پیراهن کهنه بابابزرگ، گاهی فقط یک پیراهن کهنه به کارت می آید، شاید به خاطر کهنگی اش و شاید هم بعضی چیزها را به یاد فراموشکاران بیاورد.

نگاه دختر که به گونه مادر افتاد، دعا کرد که هیچ وقت دیگر صورت سیلی خورده نبیند.

_{لبیک یا زهرا}

نوشته شده توسط: رهرو

متن سرود دیو چو بیرون رود:

​
بوي گل و سوسن و ياسمن آيد
عطر بهاران كنون از وطن آيد

جان زتن رفتگان سوي تن آيد
رهبر محبوب خلق از سفر آيد

ديو چو بيرون رود***** فرشته در آيد

بگذرد اين روزگار تلخ تر از زهر
بار دگر روز گار چون شكر آيد 

هر چه مجاهد زبند و حبس درآيد
عمر فساد و ستم درژگر به سر آيد 

چشم يزيد زمان زحقده در آيد
رهبر محجبوب خلق از سفر آيد 

ديو چو بيرون رود***** فرشته در آيد 

بگذرد اين روزگار تلخ تر از زهر
بار دگر روز گار چون شكر آيد 

سهم منو از انقلاب بدین

کوچیک که بودیم تو مدرسه جشن دهه فجر می گرفتن، دیو چو بیرون رود رو با چه عشقی می خوندیم، ولی اشک تو چشمای مادرم جمع می شد، بعد با یه ذوقی می گفت: خدایا شکرت، این هم سهم من از انقلاب، بچه ام دم خونه مون میره مدرسه ، با مقنعه هیچ کس هم نمیگه بالا چشمت ابرو.

اما نمیدونم چرا هر وقت هر کی گفت:مامان بزرگ، قند تو دلم آب میشد، نمیدونم مامان بزرگ چه مزه ای داره. 

بچه که بودم فکر می کردم مزه توت فرنگی داره یا مزه شکلات کاکائویی، آخه من خیلی این دو تا رو دوست داشتم.

بله یکی از آدم های همون شاه مظلومتون که هیج کس رو نکشته باتوم زد تو سر مامان بزرگم و … .

بله من سهم از انقلاب نمی خوام، ولی چهل سالگیش که هیچی چهارصد سالگیش هم جشن میگیریم، به کوری چشم هر کی نمی تونه ببینه.

ما خون دادیم پا نهال انقلاب، مامان بزرگ دادیم تا این درخت چهل ساله اش شده.

کم الکی نیست که.

وای که امسال دهه فجر چقدر بوی مادر میده.

یا زهرا

نوشته شده توسط: رهرو

بشر به صورت فطری نیاز مند محبت و مهربانی است. هم محبت ورزیدن را دوست دارد و هم مورد مهربانی قرار گرفتن را.

کودکی را تصور کنید که تازه پا در این دنیا نهاده، به چهل روزگی که می رسد به نوازش اطرافیان واکنش مثبت نشان داده و لبخند می زند.

واکنش انسان ها آنقدر به مهربانی خوب است که در طول تاریخ دشمنان از حربه مهربانی و لطف استفاده کرده و افراد را فریب می دهند. همانطور که در دنیای امروز به بهانه دموکراسی به کشورگشایی می پردازند و یا با به راه انداختن جنبش های فمینیستی به اسم دفاع از حقوق زنان به اغراض خود می رسند.

اما خوب است بدانیم که در دنیا مهربانتر از رسول گرامی اسلام موجودی خلق نشده است. در قرآن کریم در مورد ایشان در آیه128سوره توبه آمده است: لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِیم پیامبر آن چنان نسبت به شما مهربان است که برای ایمان آوردن شما از خودتان حریص تر است و نسبت به مومنان رووف و مهربان است.

در جای دیگر پیامبر را نرم خو معرفی می کند و در آیه159 آل عمران می گوید: فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

در روایات است که رسول اکرم هر روز توسط فردی مورد اذیت واقع می شد و او از پشت بام خانه بر سر پیامبر خاکستر می ریخت یک روز که این کار را نکرد پیامبر احوالش را گرفتند. گفتند که او بینمار است. پیامبر به عیادتش رفتند و با این رفتار مهربانانه او را متاثر ساختند و آن فرد مسلمان شد.

در زمانه ای که زنان را موجودی پست می دانستند و و دختران را زنده به گور می کردند رسول مهربانی ها می فرمایند: بهترین مردان شما خوش رفتارترین شما با زنتان است.

دین اسلام دین مهربانی هاست. پیامبراسلام مهربانترین انسان است. پس با تأسی به ایشان 

مهربان باشیم.

مهربان باشیم.

جمعه بود. برای تفریح به باغ های اطراف شهر رفتیم. مزرعه آفتابگردان زیبایی توجه مان را جلب کرد. از صاحب باغ اجازه گرفتیم که در گوشه ای از باغ که چیزی کاشته نشده بود فرش بیاندازیم و بچه ها در مزرعه چرخی بزنند.

زیبایی گل های آفتابگردان با غروب آفتاب بسیار خیره کننده و جذاب بود. کم کم یک ستاره هم در آسمان آبی پیدا شده بود.

بچه ها کنار گلهای زرد آفتابگردان ایستادند و چند عکس یادگاری گرفتند.

بعضی از گل ها را با پارچه پوشانده بودند. پسرم پرسید: چرا سر بعضی از گل ها را پوشانده اند.

گفتم: وقتی که آفتابگردان ها محصول می دهند و تخمه های آن نمایان می شوند، گنجشک ها و بعضی دیگر از پرندگان به آن ها نوک می زنند و محصول باغبان را بی کیفیت می کنند. پس باغبان با پوشاندن گل ها آن ها را از گزند پرندگان حفظ می کند.

جواب او را که دادم با خودم به این فکر می کنم که حجاب هم برای خانم ها همین حکم را دارد و ما از این حفاظت و پاسداری حجاب غافل مانده ایم.

نوشته شده توسط: فاطمه درویشی