« شهید حججی، حجت خدادرد و دل مادر و دختری »

آقا جان. ببخش مرا

گاهی که شما را صدا می زنم. 

گاهی که یا جواد الائمه می گویم.

امیدم به باب الجواد است.

گاهی دلم می خواهد شفیع ام شوید پیش حضرت رضا بابای عزیزتان  شاید باب الجواد نصیبم شود

خب چه می شود کرد

ما ایرانی ها هستیم و یک امام رضا 

ایام حج هم که می رسد بیشتر امام رضایی می شویم. محرم وصفر هم. اربعین و فاطمیه هم.

آخر ما از باب الجواد که وارد می شویم اذن دخول قبه سبز نبوی را هم می خوانیم، اذن دخول ایوان نجف را، بین الحرمین کربلا را، پنجره های بقیع را، کاظمین و سامرا را.

همه را در حرم امن امام رضا از دور زیارت می کنیم وقتی که ختم جامعه را در کنج ایوان طلا بر می داریم.

آری دلم هوای باب الجواد کرده یا امام جواد.

   پنجشنبه 10 مرداد 1398


فرم در حال بارگذاری ...