منتظران منجی

​سيد جوانان اهل بهشت 

یکی از بهترین راه ها برای اثبات فضایل ائمه شیعه (علیهم السلام) توجه به روایاتی است که در منابع اهل سنت در شان و بزرگی ایشان وارد شده است.

متن زیر از کتاب حسین اسحاقی که در این مورد است، انتخاب شده است.

درباره امام حسن و برادرش حسين (علیهما السلام) كه آن دو سيد جوانان اهل بهشت هستند زياده از سيصد روايت فقط در كتاب هاى اهل سنت با تعبيرات مختلف و مضمون واحد از صحابه رسول خدا (ص)، مانند ابوسعيد خِدرى، حُذَيفه، ابوبكر، عمر بن خطاب، ابوهريره، عبدالله بن مسعود، جابر بن عبدالله، بَراء بن عازِب، ابن عباس و عايشه و ديگران روايت شده است.[۱] 

براى نمونه: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَين سَيّدِا شبابِ اهْلِ الجَنّه. » [۲] در برخى ديگر از روايات آمده كه رسول الله (ص) فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و اين مژده را به من داد: «اتاني جَبْرئيلُ فَبَشَ رَني انّ حَسَناً و حُسَيْناً سَيِّدا شَبابِ اهْلِ الجَنَّةِ وَ ابُوهُما خَيرٌ مِنْهُما [۱] ؛ جبرئيل نزد من آمد و مرا مژده داد كه حسن و حسين آقاى جوانان اهل بهشت هستند وپدرشان بهتر از آن هاست».

 در حديثى ديگر مى فرمايد: «مَنْ سَرَّهُ أن يَنْظُرَ الى سَيِّدِ شَبابِ اهْلِ الجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ الَى الحَسَنِ [۲] ؛ هر كه شاد و مسرور مى شود كه آقاى جوانان اهل بهشت را بنگرد به حسن نگاه كند». چنان كه در روايتى ديگر دارد: «لا تَسُبُّوا الْحَسَنَ وَ الحُسَينَ فَانّهُما سَيّدا شبابِ اهْلِ الْجَنَّةِ مِن الاوَّلينَ وَ الآخِرينَ [۳] ؛ حسن و حسين را دشنام ندهيد كه آن دو آقايان جوانان اهل بهشت هستند از اولين و آخرين». 

اهل سنت و ديگران از ابوبكر روايت كرده اند كه گويد: شنيدم از رسول خدا (ص) در حالى كه برفراز منبر بود و امام حسن (ع) در كنار او نشسته بود كه گاه به مردم نگاه مى كرد و گاه به فرزندش حسن (ع) و سپس مى فرمود: «انّ ابني هذا سَيِّدٌ وَ لَعَلَّ اللهُ انْ يُصْلِحَ بِهِ ما بَيْنَ فِئَتَيْنِ عَظيمَتَين [۱] ؛ اين پسرم «سيد و آقا» است و اميد است خداوند به وسيله او ميان دو گروه بزرگ را اصلاح كند». ابن اثير جَزَرى به دنبال ذكر اين حديث مى گويد: «وَ ايُّ شَرَفٍ اعْظَمُ مِنْ شَرَفِ مَنْ سَمّاهُ رَسُولُ اللهِ (ص) سَيِّداً [۲] ؛ چه شرفى بالاتر از شرافت كسى كه رسول خدا (ص) او را سيد و آقا بنامد». 

هيثمى هم مى گويد: فاطمه (س) حسن و حسين را در هنگام بيمارى رسول خدا (ص) - همان بيمارى كه منجر به رحلت آن بزرگوار گرديد- نزد حضرت آورد و عرض كرد: «هذانِ ابْناكَ فَوَرِّثْهُما شَيئاً؛ اين دو، پسران تو هستند، به آن‌ها چيزى به ارث عطا فرما».

———-

[۱]: احقاق الحق، ج ۱۰، ص ۵۴۴- ۵۹۵ 

[۲]: مسند احمد بن حنبل، ج ۳، ص ۳؛ صحيح ترمذى، ج ۱۳، ص ۱۹۱؛ خصائص، نسائى، ص ۳۶ 

[۱]: تهذيب الكمال، الكلبى المزى، ج ۶، ص ۲۲۹ 

[۲]: المرتضى سيرة سيدنا ابى الحسن على بن ابيطالب (ع)، الندوى، ص ۱۹۷، ط دارالقلم دمشق 

[۳]: مفتاح النجا، علامه بدخشى، ص ۱۱۲ 

[۱]: الاصابه، ج ۱، ص ۳۲۹؛ مسند احمد بن حنبل، ج ۵، ص ۴۴ 

[۲]: اسدالغابه، ج ۲، ص ۱۳ 

منبع: کتاب محبوبیت ائمه بقیع علیهم السلام نزد اهل سنت، نوشته حسین اسحاقی، ص ۳۹ تا ۴۱.