منتظران منجی

چه کسی سایه جنگ را از سر ما کوتاه کرده است؟

بیایید کمی با خود بیاندیشیم و کلاه خودمان را قاضی کنیم، به راستی چه کسی سایه جنگ را از سر ما برداشته است؟
به نظرم می آید سایه جنگ را آن پاسدار مرزهای شرق کشور از سر ماکوتاه کرده است، همو که همسر جوان و کودک خردسال خود را به خدا سپرده و راهی حراست از مرزهای وطن اسلامی اش گشته است، آری منظورم شهید محمدباقری و ضیاءالدینی ها و بسیاری شهدای دیگر در مرزهاست که یقین دارم مسئولینی در کشورم از وجودشان بی خبرند، شاید هم سایه جنگ را شهدای نیروی انتظامی در میرجاوه از سرمان کوتاه کرده باشند.
به نظرم سایه جنگ را تهرانی ها از سرمان کم کرده اند، آری همان حسن تهرانی ها که آوازه موشک هایشان گوش آمریکا و اسرائیل را کر کرده است.
سایه شوم داعش را چه؟ به نظرم آن را هم مدیون شهدای گرانقدر مدافع حرم باشیم، همان همدانی ها و بادپاها و دیگرانی که پس از سالها رشادت در میدان دفاع مقدس امروز به عرصه جهاد در مقابل داعش ملعون به پا خاسته اند، همان حاج قاسم ها، همان شهید بیاضی زاده های جوان، همان شهدای لشکر فاطمیون، آنانی که با سرافرازی در راه دفاع از اسلام و حریم زن مسلمان به شهادت می رسند و با کمتر استقبالی در کشورم با دو سه دست زیر تابوتشان تشییع و دو سه چشم گریان تدفین می شوند.
شاید اشتباه از من است اما گمان من بر این است که سایه جنگ را اینان که کمتر می شناسیمشان از سرمان کم می کنند، همین ها که در مرزهای آبی وطنم سربازان ناو آمریکایی را دست بر سر تسلیم حکومت جمهوری اسلامی کردند سایه جنگ با آمریکا را از سر ما برداشته اند، نه مذاکره به دشمن.
طعم مذاکره با دشمن را بسیار چشیده ایم هر چند که رهبرانمان با آن مخالف بوده اند، مذاکره عمروعاص و ابوموسی را مگر کسی فراموش می کند، یک حیله عمروعاص کافی بود که ساده دلی چون ابوموسی را بفریبد.
با عشق تقدیم به شهدای وطنم، همان ها که سایه جنگ را از سر ما کوتاه کردند.
نوشته شده توسط:رهرو