منتظران منجی

در کتاب شریف مفاتیح الجنان در مورد شب لیله الرغایب چنین آمده است:

بدان كه اولين شب جمعه ماه رجب را *ليله الرغائب *(يعني شب دلدادگان) ميگويند و براي آن عملي با فضيلت بسيار از حضرت رسول(صلّي الله عليه و آله) وارد شده كه آن را سيّد در كتاب<اقبال> و علاّمه حلي در<اجازه ي بني زهره> نقل كرده اند.

بعضي از فضيلت آن اينكه به سبب انجام آن گناهان بسيارآمرزيده مي شود ، و نيزنمازي در آن وارد شده كه هركه آن را به جاي آوردهنگام شب اوّل قبرش حق تعالي ثواب آن را به نيكوترين صورت و با روي گشاده و درخشان و زباني گويا به سوي او مي فرستد ، پس به او مي گويد: اي حبيب من تو را بشارت باد كه از هر شدّت و سختي نجات يافتي ،بنده مي گويد: تو كيستي؟ به خدا سوگند من چهره اي زيباتر از چهره ي تو نديدم ، و سخني شيرين تر از سخن تو نشنيدم، و بويي بهتر از بوي تو نبوييدم!!

پاسخ مي دهد: من ثواب آن نمازم كه درفلان شب ، از فلان ماه ، از فلان سال به جاي آوردي امشب نزد تو آمدم تا حقّ تو را ادا كنم ، و مونس تنهايی تو باشم ، و هراس را از تو برگيرم و هنگامي كه درصور (شيپور قيامت) دميده شود، در عرصه قيامت سايه اي بر سرت خواهم افكند ، پس خوشحال باش كه خير هرگز از تو جدا نخواهد شد.

كيفيت اين نماز چنين است: اولين پنجشنبه ماه رجب را روزه ميداري ، چون شب جمعه داخل شود ، ما بين نماز مغرب و عشاء ، دوازده ركعت نماز به جا مي آوري ، هر دو ركعت بايك سلام به اين ترتيب كه در هر ركعت يك مرتبه سوره ي <حمد> و سه مرتبه<سوره قدر> و دوازده مرتبه <سوره توحيد> مي خوانی و هنگامي كه از نماز فارغ شدي هفتاد مرتبه مي گويي:

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الأُْمِّيِّ وَ عَلَي آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] 

خدايا! بر محمّد پيامبر درس ناخوانده وخاندانش درود فرست

 پس به سجده مي روي و هفتادمرتبه مي گويي:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلاَئِكَهِ وَ الرُّوحِ ِ 

پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

 پس سر از سجده بر مي داري وهفتاد مرتبه مي گويي:

 رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيُّ الأَْعْظَمُ 

پروردگارا! مرا بيامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من مي داني بگذر، تو خداي برتر و بزرگتري

 پس باز به سجده مي روي و هفتاد مرتبه مي گويي:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلاَئِكَهِ وَ الرُّوح 

پاك و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

پس حاجت خود را مي طلبي كه إن شاء الله برآورده خواهد شد .

​مراد از غمی پس از غم در آیه ی ۱۵۳ سوره آل عمران چیست؟

در این آیه چنین می خوانیم:(إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِّكَيْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا مَا أَصَابَكُمْ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ)

تفسیر نور در این مورد چنین می گوید:

 درباره جمله ی «فَأَثٰابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ» تفسیرهای گوناگونی مطرح شد است از جمله:

 ۱. خداوند به لطف خود، غم پیروزی کفّار بر مسلمانان را جایگزین غم از دست دادن غنائم ساخت.

 ۲. خداوند به سزای غمی که بر دل پیامبر وارد کردید، شما را دچار غم و اندوه فراوان کرد.

 ۳. خداوند به سزای فرار از جنگ و نافرمانی از پیامبر، غم‌های فراوانی را یکی پس از دیگری بر شما وارد کرد. 

بر اساس روایات، غم اول شکست در جنگ احد و غم دوم، تسلّط خالدبن ولید بر مسلمانان بود که موجب افزایش اندوه آنان از شکست در جنگ احد گردید. 

تفسیر نور، ج۱، ص۶۲۸

با مراجعه به آیات ۹ و ۱۰ و ۱۱ سوره هود می توان فهمید در ملایمات و ناملایمات زندگی کدام برخورد صحیح و کدام اشتباه است. در مطلب زیر آیات ذکر شده و با استفاده از تفسیر نور، بیان شده اند.

 وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسٰانَ مِنّٰا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنٰاهٰا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَؤُسٌ کَفُورٌ«۹» واگر به انسان از جانب خود نعمتی بچشانیم، سپس آن را از او بازپس گیریم، همانا او نومید و ناسپاس خواهد بود. 

 وَ لَئِنْ أَذَقْنٰاهُ نَعْمٰاءَ بَعْدَ ضَرّٰاءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئٰاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ«۱۰» و اگر پس از سختی و محنتی که به انسان رسیده، نعمتی به او بچشانیم (چنان مغرور می‌شود که) می‌گوید: همانا گرفتاری‌ها از من دور شد (و دیگر به سراغم نخواهد آمد)، بی گمان او شادمان و فخرفروش است.

  إِلاَّ الَّذِینَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ أُولٰئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبِیرٌ«۱۱» مگر کسانی که (در سایه ی ایمان واقعی، ) اهل صبر وعمل صالح هستند، (نه با رفتن نعمت مأیوس و نه با آمدن آن فخرفروشی نمی کنند. ) برای آنان مغفرت وپاداشی بزرگ خواهد بود. 

در این دو آیه دو زمان مختلف از زندگی انسان و برخورد او در این دو جایگاه بیان شده است . 

یک زمان زمانی است که نعمتی از انسان گرفته می‌شود و یکی زمانی است که نقمت و گرفتاری از انسان برطرف می گردد.

 نه هر نعمتی نشانه ی محبّت خداست و نه گرفتن هر نعمتی، نشانه ی قهر و غضب است، بلکه چه بسا آزمایش الهی است. انسان چون حکمت الهی و مصالح امور را نمی داند، زود قضاوت می‌کند، مأیوس می‌شود و کفر می‌ورزد. پس در زمانی که نعمتی از انسان گرفته می شود نباید مایوس و نا امید شود، چرا که یاس مقدمه ی کفر است.

از طرفی اگر پس از سختی و محنتی که به انسان رسیده، نعمتی به او بچشانیم (چنان مغرور می‌شود که) می‌گوید: همانا گرفتاری‌ها از من دور شد (و دیگر به سراغم نخواهد آمد)، بی گمان او شادمان و فخرفروش است. 

بر اساس این آیه مبارکه اگر سختی از انسان برطرف شد باید آن را به خداوند نسبت دهد و مغرور نشود.

راه چاره در این دو مقطع زندگی در آیه بعد بیان شده است و آن صبر و عمل صالح است.

  صبر، تنها در برابر تلخی‌ها نیست، بلکه در رفاه و شادی نیز باید صبر کرد وگرنه سبب طغیان انسان خواهد شد. چنانکه بنی اسرائیل وقتی از تحت سلطه ی فرعون خارج شده و به رفاه و آزادی رسیدند، «جَعَلَکُمْ مُلُوکاً» طغیان کردند، به سراغ گوساله پرستی رفتند و در برابر نهی از منکر هارون، تا مرز پیامبر کشی پیش رفتند. «وَ کٰادُوا یَقْتُلُونَنِی». 

منبع: تفسیر نور، محسن قرائتی، ج۲،ص۲۶

​سيد جوانان اهل بهشت 

یکی از بهترین راه ها برای اثبات فضایل ائمه شیعه (علیهم السلام) توجه به روایاتی است که در منابع اهل سنت در شان و بزرگی ایشان وارد شده است.

متن زیر از کتاب حسین اسحاقی که در این مورد است، انتخاب شده است.

درباره امام حسن و برادرش حسين (علیهما السلام) كه آن دو سيد جوانان اهل بهشت هستند زياده از سيصد روايت فقط در كتاب هاى اهل سنت با تعبيرات مختلف و مضمون واحد از صحابه رسول خدا (ص)، مانند ابوسعيد خِدرى، حُذَيفه، ابوبكر، عمر بن خطاب، ابوهريره، عبدالله بن مسعود، جابر بن عبدالله، بَراء بن عازِب، ابن عباس و عايشه و ديگران روايت شده است.[۱] 

براى نمونه: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَين سَيّدِا شبابِ اهْلِ الجَنّه. » [۲] در برخى ديگر از روايات آمده كه رسول الله (ص) فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و اين مژده را به من داد: «اتاني جَبْرئيلُ فَبَشَ رَني انّ حَسَناً و حُسَيْناً سَيِّدا شَبابِ اهْلِ الجَنَّةِ وَ ابُوهُما خَيرٌ مِنْهُما [۱] ؛ جبرئيل نزد من آمد و مرا مژده داد كه حسن و حسين آقاى جوانان اهل بهشت هستند وپدرشان بهتر از آن هاست».

 در حديثى ديگر مى فرمايد: «مَنْ سَرَّهُ أن يَنْظُرَ الى سَيِّدِ شَبابِ اهْلِ الجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ الَى الحَسَنِ [۲] ؛ هر كه شاد و مسرور مى شود كه آقاى جوانان اهل بهشت را بنگرد به حسن نگاه كند». چنان كه در روايتى ديگر دارد: «لا تَسُبُّوا الْحَسَنَ وَ الحُسَينَ فَانّهُما سَيّدا شبابِ اهْلِ الْجَنَّةِ مِن الاوَّلينَ وَ الآخِرينَ [۳] ؛ حسن و حسين را دشنام ندهيد كه آن دو آقايان جوانان اهل بهشت هستند از اولين و آخرين». 

اهل سنت و ديگران از ابوبكر روايت كرده اند كه گويد: شنيدم از رسول خدا (ص) در حالى كه برفراز منبر بود و امام حسن (ع) در كنار او نشسته بود كه گاه به مردم نگاه مى كرد و گاه به فرزندش حسن (ع) و سپس مى فرمود: «انّ ابني هذا سَيِّدٌ وَ لَعَلَّ اللهُ انْ يُصْلِحَ بِهِ ما بَيْنَ فِئَتَيْنِ عَظيمَتَين [۱] ؛ اين پسرم «سيد و آقا» است و اميد است خداوند به وسيله او ميان دو گروه بزرگ را اصلاح كند». ابن اثير جَزَرى به دنبال ذكر اين حديث مى گويد: «وَ ايُّ شَرَفٍ اعْظَمُ مِنْ شَرَفِ مَنْ سَمّاهُ رَسُولُ اللهِ (ص) سَيِّداً [۲] ؛ چه شرفى بالاتر از شرافت كسى كه رسول خدا (ص) او را سيد و آقا بنامد». 

هيثمى هم مى گويد: فاطمه (س) حسن و حسين را در هنگام بيمارى رسول خدا (ص) - همان بيمارى كه منجر به رحلت آن بزرگوار گرديد- نزد حضرت آورد و عرض كرد: «هذانِ ابْناكَ فَوَرِّثْهُما شَيئاً؛ اين دو، پسران تو هستند، به آن‌ها چيزى به ارث عطا فرما».

———-

[۱]: احقاق الحق، ج ۱۰، ص ۵۴۴- ۵۹۵ 

[۲]: مسند احمد بن حنبل، ج ۳، ص ۳؛ صحيح ترمذى، ج ۱۳، ص ۱۹۱؛ خصائص، نسائى، ص ۳۶ 

[۱]: تهذيب الكمال، الكلبى المزى، ج ۶، ص ۲۲۹ 

[۲]: المرتضى سيرة سيدنا ابى الحسن على بن ابيطالب (ع)، الندوى، ص ۱۹۷، ط دارالقلم دمشق 

[۳]: مفتاح النجا، علامه بدخشى، ص ۱۱۲ 

[۱]: الاصابه، ج ۱، ص ۳۲۹؛ مسند احمد بن حنبل، ج ۵، ص ۴۴ 

[۲]: اسدالغابه، ج ۲، ص ۱۳ 

منبع: کتاب محبوبیت ائمه بقیع علیهم السلام نزد اهل سنت، نوشته حسین اسحاقی، ص ۳۹ تا ۴۱.

با سلام و عرض تسلیت اولین سالگرد شهادت سردار بزرگ حاج قاسم سلیمانی.

فایل پی دی اف کتاب من قاسم سلیمانی هستم جهت دانلود قرار داده می شود.

راز عشق مردم به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در کلام مقام معظم رهبری

​عزیزان من، برادران و خواهران نمازگزار! اخلاص برکت دارد. هر جا اخلاص بود، خدای متعال به اخلاص بندگان مخلصش برکت میدهد، کار برکت پیدا میکند، رشد و نمو پیدا میکند، کار به نحوی میشود که اثر آن به همه میرسد، برکات آن در میان مردم باقی میماند. این ناشی از اخلاص است. نتیجه‌ی آن اخلاص، همین عشق و وفاداری مردم، همین اشک و آه مردم، همین حضور مردم، همین تازه شدنِ روحیه‌ی انقلابی مردم است. 

خطبه ی نماز جمعه ۲۷ دی ۹۸